Tyle
Czytam jej, czyli Anny Janko, wiersz,
Czyli wiersz pt. „Norwid”
Z każdym wersem
Coraz bardziej wstrząśnięta
Po ostatniej kropce
Zamykam szybko tomik
Żeby ten najpierwotniejszy wstrząs
Został we mnie na dłużej
Bo wstrząsnął mną ogrom
Miłości i empatii zawartych w słowach - laserach
Dogłębnie przenikających duchowe trzewia
Tyle
Dokładnie tyle, ile trzeba
Żeby poczuć się człowiekiem
Tym najpierwszym
Inne moje wiersze z tego cyklu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz