*** (krajobraz bagienny)

urzędnicy

politycy

decydenci

obsadzeni na wysokich stołkach

palach głęboko wbitych w bagna

unieruchomieni swoją pozycją

swoich strachem przed jej utratą

decydują

jak to decydenci

o losie innych

o ich być albo nie być

o zdrowiu i chorobie

o jutrze lub jego braku

sami na źle dobranych lekach

udając że nic o tym nie wiedzą

zostawiają za sobą trupy

i tylko od czasu do czasu

na rzecz wywiadów w mediach

zerkają ukradkiem za siebie

mówiąc

to nie moje to nie moje to nie moje

kiedy leki przestają działać

ich słowa zamieniają się w bełkot

ich spojrzenia mętnieją

ale nadal pozostają tam gdzie byli

wrastają korzeniami

zatruwając ziemię

noc jeszcze nigdy

nie była tak długa i ciemna

Mój wiersz z 27 marca 2021 r.