Poblask

Jakoś tak odruchowo 

Stawiam światła przy ich głowach 

W ciemnościach widać wtedy 

W migotliwych przebłyskach 

Ich imiona i nazwiska 

Daty przyjścia i odejścia 

Choć oni przecież i tak tego nie potrzebują 

Są już gdzie indziej 

I to od chwili gdy niknie ich oddech

Lecz to się dzieje tylko tutaj 

Przemierzają zatem od razu nową przestrzeń

Szukają zaglądają wybierają na powrót

Chyba więc tak naprawdę zapalam to światło 

Dla siebie

Żeby to mnie łatwiej było wędrować

W tym naszym tutejszym bardo